W.F. Andriessen

Meester in het schaken,

grootmeester in het uitgeven

Biografie over de oprichter van het
beste schaakmagazine van de wereld.

Nu bestellen

Over het boek

‘Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven’ is de biografie over één van de grote namen in de Nederlandse schaakwereld. Dat Max Euwe en Jan Timman bekend staan als Nederlands grootste schakers en een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het Nederlandse schaakleven mag duidelijk zijn. Althans op het schaakbord, want buiten het schaakbord is er nog een naam die niet onvermeld mag blijven: Wilhelm Fredrik (Wim) Andriessen (1938-2017). Hij was in de Nederlandse schaakwereld een fenomeen. In zijn jonge jaren klopte hij aan de deur van de Nederlandse top, speelde tegen o.a. Timman, maar één (verloren) partij bepaalde zijn lot als schaker. Hierna verschoof zijn focus naar het oprichten van een beter schaakblad dan destijds door de bond werd uitgegeven. In 1968 ziet het blad Schaakbulletin het daglicht dat tot 1984 zou bestaan. Omdat later vele schakers uit de gehele wereldtop gingen schrijven voor het blad werd het een groot succes. Met als opvolger het Engelstalige New In Chess werd vanaf 1984 ook de internationale schaakwereld bereikt. Als de uitgeverij, via Amsterdam, in 1987 uiteindelijk in Alkmaar terechtkomt, groeit het blad uit tot het beste schaakmagazine ter wereld.

Volgens IM Gert Ligterink, voormalig Nederlands kampioen en Wim’s opvolger van de schaakrubriek van de Volkskrant, had hij drager van de Max Euwe-ring moeten worden. (De Euwe-ring is een naar oud-wereldkampioen schaken Max Euwe vernoemde onderscheiding, voor iemand die zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor het schaken in Nederland. Onder anderen Jan Timman, Hans Ree en Genna Sosonko ontvingen deze ring). Wim Andriessen verdiende deze ring ten volle als oprichter en uitgever van de beste schaaktijdschriften die Nederland ooit heeft gekend: Schaakbulletin en New in Chess.

In Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven lezen we terug hoe het (schaak)leven van Andriessen verliep en hoe het oprichten van dit succesvolle schaakmagazine in zijn werk ging. Het boek wordt aangevuld met schaakanalyses van zijn beste partijen en artikelen die hij schreef voor o.a. de Volkskrant. Ook wordt er een inkijkje gegeven in de Nederlandse schaakgeschiedenis. Niet zozeer op het bord, maar als wel in de coulisse van de vaderlandse schaakwereld.

Het verhaal achter de cover

Joppe: “Ik verzorgde het ontwerp voor de cover van het boek. In de cover komen de ambachten van drie generaties Andriessen terug. Mijn Opa was letterzetter in een drukkerij. Ik zag mijn vader als kind de opmaak van de magazines maken. Hij plakte met een waxmachine de tekst, foto’s en diagrammen in de stramienen (het inspireerde mij om Art Director te worden). Voor het ontwerpen gebruikte ik hun oude technieken, gewoon weer analoog.
Waarom de scheur? Het staat symbool voor die ene verliespartij van mijn vader tijdens het NK, waardoor hij koos een einde te maken aan zijn ambities tot topschaker. Hij ging zich richten op het uitgeven van een beter schaakmagazine dan het bondsblad. Dat dit hem gelukt is, mag een understatement zijn.

Meester in het schaken,
grootmeester in het uitgeven